Μαρτίου | 2012 | Country Boy And Girl Plus Friends

συγκλανισμένη η κενή γνώμη παρακολουθεί το μαρτύριο του Ισίδωρου – κατά θεόν Ίζιντορ, τελευταίο κάτοχο της βέρας όχι των νιμπελούγκεν αλλά της κρούσκας / ρίγανη συγκίνησης και δάρκυα κλασώγελου καταπρήζουν τους ορχέους μου μπροστά στο μαρτύριο του Ισίδωρου: Ισίδωρε πονάω για σένα / συμπαράσχω και εγώ μαζί σου / η εισαγωγή σου στο νοσοκομείο έφερε στην επιφάνεια τα ανθρωπιστικά μου αντανκλανικά και κατέθεσα τον οβολό που (δεν) έχω στο ίδρυμα πατέρα ακολουθώντας το παράδειγμα του μέγιστου σατιρικού αντωνίου του κακανάκη / ριγανώ Ισίδωρε / συγκινούμαι / δεν ξέρω / νομίζω πως το μαρτύριό σου είναι και δικό μου / γαμημένη κρίση / γαμημένη κρίση – αναφωνάξτε και εσείς αδελφές μου / ενώσατε τους χείρας σας, γροθιά, και παλινδρομήσετε το πέος σας, γροθιά / ΙΣΙΔΩΡΕ / ίσα δώρα ίση δώρη / ΔΩΡΗ: έστω ένα νεύμα ότι ζεις / μεγίστη απελπιστία ΣΕ λέω ώστε χτες, Παρασκευή, παρακολούθησα ολάκερη τη Μεσόγειο που ήταν αφιερωμένη – φευ – εντρέπομαι και μόνον στη θύμη του – αφιερωμένη στην Κύπρο / ΙΣΙΔΩΡΕ σε αγαπάω…

απολαύστε υπεύθυνα… ο Κραπ σας αγαπάει όλους…

ΥΓ. ρε ΕΚΔΟΤΑ… στις ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ σου γιατί επιβιώνει αυτό ‘θέλω κι εγώ δημόσιο;’ – είσαι siguros?

Μετά τον άλλοτε Νομάρχη Θεσσαλονίκης και Περιφερειάρχη πλέον Κεντρικής Μακεδoνίας (χωράει άλλωστε ολόκληρος Πανίκας σε έναν τόσο δα νομό;) αποκαλύφθηκε πως και ο δημαρχούκος μας κάνει διπλή ζωή. Κι αν ο Πανίκας ντύνεται, μεταξύ άλλων, μασκοφόρος εκδικητής Ζορό και κατατροπώνει τους φραπεδόμαγκες, ο Μπαρμπα-Γιάννης Χάρος κόβει τη χολή στους Θεσσαλονικείς με τα πολλά του λόγια και τα λίγα έργα του.

Το φαινόμενο της Οξείας Καρναβαλίτιδας που πλήττει τους τοπικούς άρχοντες βέβαια δεν μπορεί να παραμείνει ανεξερεύνητο, κι αυτό γιατί τους επηρεάζει ολ-γίαρ-λονγκ κι όχι μόνο κατά το Τριώδιο. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα του δημαρχούκου, ας πούμε, να ανοίγει το στόμα του κι όποιον πάρει ο Χάρος παρατηρείται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Απλώς εκτός καρναβαλικής περιόδου τυχαίνει να είναι ντυμένος κάζουαλ – ή να ντύνεται δήμαρχος, αν προτιμάτε.

Ξέροντας όμως πόσο ανησυχεί ο φίλος μου ο boy για την πόλη που κάποτε τον φιλοξένησε, είπα να ρωτήσω και να μάθω. Απευθύνθηκα λοιπόν στην ΕΥΑΘ, το Γενικό Χημείο του Κράτους, σε επιστήμονες γεωλόγους, στον επιστήμονα Φυσικό Δημοσθένη Λιακόπουλο και στη γνωστή μπάντα Υπόγεια Ρεύματα. Από τις απαντήσεις που έλαβα προέκυψε μία πολύ ενδιαφέρουσα εξήγηση του φαινομένου: ο ποταμός Αλιάκμονας, που υδροδοτεί τη Θεσσαλονίκη, συγκοινωνεί υπογείως με τον Αμαζόνιο. Αυτή η σύνδεση, σε συνάρτηση με τη υπερθέρμανση του πλανήτη που κάνει και τα νερά του Αλιάκμονα πιο ζεστά, έχει ως αποτέλεσμα να περνούν στον ποταμό της δυτικής Μακεδονίας διάφορα βακτήρια του Αμαζονίου. Προς το παρόν βέβαια δεν ευδοκιμούν όλα, καθώς κάποια δεν προσαρμόζονται και γρήγορα πεθαίνουν ενώ άλλα αντιμετωπίζουν ντόπιους μικροοργανισμούς που αμέσως τα εξολοθρεύουν.

Το πρώτο βακτήριο του Αμαζονίου που προσαρμόστηκε άριστα στις συνθήκες που συνάντησε στα μέρη μας είναι το Malus Carnavalus Rezilicius, που ευθύνεται για το κιτς στοιχείο στο μεγάλο καρναβάλι του Ρίο Ντε Τζανέιρο. Κλινικές μελέτες δεκαετιών σε όλο τον κόσμο έχουν αποδείξει ότι επηρεάζει αρνητικά τους αιρετούς άρχοντες με καρναβαλική προδιάθεση, καθώς και τα εκλογικά σώματα που τους ψηφίζουν. Οι επιστήμονες είναι πολύ απαισιόδοξοι σχετικά με την καταπολέμησή του στους επόμενους αιώνες καθώς εμφανίζεται εξαιρετικά ανθεκτικό.

Δυστυχώς, άλλα πιο επωφελή βακτήρια του Αμαζονίου που περνάν στα νερά του Αλιάκμονα δεν παρουσιάζουν την ίδια ανθεκτικότητα. Για παράδειγμα, το βακτήριο Paikturus Tripladorus που σύμφωνα με αρκετούς ερευνητές έχει την ιδιότητα να βελτιώνει τα τεχνικά χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών πέφτει θύμα του ενδημικού Cadronius Abalus, που το κάνει μια χαψιά. Παράλληλα, ο ανδρικός πληθυσμός της Θεσσαλονίκης αναμένει με αγωνία την τύχη του βακτηρίου Patus Aktypitus, καθώς είναι αυτό που χαρίζει στις βραζιλιάνες τους χαρακτηριστικούς μεγάλους, ολοστρόγγυλους γλουτούς – γούστο που συνάδει και με τα οθωμανικά κατάλοιπα της πόλης.