Περί Κυνόδοντα και άλλων δαιμονίων!

«Επεσε η αυλαία των Οσκαρ κι έλαβε επιτέλους τέλος η εθνική αγωνία για τη διεθνή αναγνώριση του αμφιλεγόμενου “Κυνόδοντα” που η συστημική προπαγάνδα σφιχταγκάλιασε και ανήγαγε διθυραμβικά σε σπουδαία κινηματογραφική τέχνη που “έχει σημαντικά πράγματα να πει, ακόμα και σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο”. Ο “Κυνόδοντας” πράγματι λέει κάτι σημαντικό. Επιχειρεί μια προσπάθεια -δειλή για την ώρα- εξίσωσης του φασισμού και του κομμουνισμού, συμβάλλοντας έτσι ενεργητικά στην ακόμα βαθύτερη αντιδραστικοποίηση της τέχνης που παράγεται στους σημερινούς καιρούς – και δεν αναφερόμαστε μόνο στον κινηματογράφο! […] Το έργο αυτό είναι ιδεολογικά μεταβατικό, γι’ αυτό είναι και δειλό! Το λανσάρουν για να “τσιμπήσουμε”… Ο “Κυνόδοντας” συνιστά τον πρόδρομο μιας πιο ωμά αντικομμουνιστικής τέχνης, στο πλαίσιο της εκστρατείας της Ε. Ε. που στόχο έχει το χτύπημα της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και της ταξικής πάλης, ιδιαίτερα σήμερα, που η κυρίαρχη τάξη επιδιώκει με πολλούς τρόπους και τους μηχανισμούς που διαθέτει, να ξαναγράψει την ιστορία και να συκοφαντήσει την περίοδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, την οποία χαρακτηρίζει “ολοκληρωτισμό”. Ετοιμάζει μάλιστα και σχετική νομοθετική παρέμβαση γι’ αυτό!»

πηγή