Monthly Archives: Αύγουστος 2008

Ένας νέος υπερήρωας στην υπηρεσία του Θρύλου!

Posted on by Standard 1

Η Δικαιοσύνη στην τρισένδοξη πατρίδα μας είναι μια ελαφρώς πονεμένη ιστορία, εντούτοις γεμάτη μεγάλους αγώνες και τιμές. Κανείς δε μπορεί να λησμονήσει το παραδικαστικό κύκλωμα, τους ένοχους Αντιεισαγγελείς που έμπλεξαν με τα ράσα ή ακόμα παλιότερα, εκείνον τον Εισαγγελέα που έγινε και τραγουδάκι με πιασάρικο ρεφρέν: Γεια σου, κυρ-Εισαγγελέα, με τη Τζένη την ωραία! Επίσης, τους επίορκους κατά καιρούς Δικαστές, όλοι τους άτακτα παιδιά που παρασύρθηκαν, με θλιβερή συνέπεια να μην τηρήσουν τους όρκους τους. Της Δικαιοσύνης ήλιοι νοητοί, κάποτε, φάροι ευταξίας άλλοτε, έσβησαν άδοξα σε στιγμές παρόρμησης, κι όλοι μας ευελπιστούμε μια μέρα το φως τους να ξαναλάμψει!

 

Μιλώντας γενικότερα για τους Λειτουργούς της Δικαιοσύνης, πρέπει να σημειωθεί πως πρόκειται για άτομα πειθαρχημένα, που στη νεανική τους ηλικία στερούνται πολλά. Από τα χρόνια του δημοτικού σχολείου ακόμα οι μετέπειτα Δικαστές και Εισαγγελείς,  διαβαστεροί πολύ, κάθονται και κάνουν επανάληψη στα μαθήματα τους την ώρα του διαλείμματος, ενώ οι υπόλοιποι πιτσιρικάδες παίζουν μπάλα στο προαύλιο. Αυτό βέβαια έχει ως αποτέλεσμα να είναι από μια αρχή άμπαλοι, μυρωδιάδες που λένε. Μικρή επίπτωση για τους στόχους ζωής που θέτουν, πάντως. Κι αργότερα όμως, όταν οι άλλοι νεανίες πειράζουν τις συμμαθήτριές τους, αυτοί σκυμμένοι στα βιβλία τους, άτεγκτοι, λένε από μέσα τους το μάθημα νεράκι μια τελευταία φορά, πριν χτυπήσει το κουδούνι και επιστρέψουν οι υπόλοιποι κατεργάρηδες στα θρανία. Βαθιά μέσα τους ξέρουν πως αργότερα, εγκατεστημένοι στον Εισαγγελικό ή Δικαστικό τους θώκο, θα έχουν όλο το χρόνο μπροστά τους ώστε να βρουν ένα αξιόλογο τραβεστί – δεν είναι κακό, όπως τη βρίσκει κανείς – ή να μετράνε με τις μεζούρες τις αλλοδαπές από το ανατολικό μπλοκ στο Μεταγωγών και να απορρίπτουν τις κοντές. Εντάξει, ένας Λειτουργός της Δικαιοσύνης δικαιούται να θέτει κάποια υψηλά στάνταρ.

 

Έχουν, μερικοί Υπηρέτες της Θέμιδος, σαν άνθρωποι κι αυτοί, κάποια απωθημένα. Ευτυχώς ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ – 7 δεν είναι ένας από αυτούς. Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ – 7 είναι σίγουρα ένας άνθρωπος εντιμότατος και άμεμπτου ηθικής. Ουδόλως διαπλεκόμενος και με αστραπιαία αντανακλαστικά, χάρη σε αυτόν τα λαμόγια εντός των συνόρων προσομοιάζουν σε ασθενείς με Πάρκισον, τέτοιο τρέμουλο τα έχει πιάσει. Επιπλέον, ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ – 7 αποτελεί αναντίρρητα αγλαή εξαίρεση, όσον αφορά τη σχέση της απόλυτα σεβαστής τάξης των Εισαγγελέων με τη μπάλα. Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται από την πρόσφατη ενασχόλησή  του με την περίπτωση ποδοσφαιριστή που αποτέλεσε μήλον της έριδος στην εγχώρια μεταγραφική εμποροπανήγυρη. Παρήγγειλε, λοιπόν, ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ – 7 επείγουσα προκαταρκτική εξέταση σε υφιστάμενό του – φοβερό, κι άλλος σχετικός με τα σπορ, αν συμπληρώσουν ενδεκάδα μπορούν να κατέβουν στο πρωτάθλημα –, ώστε να διαπιστωθεί εάν και κατά πόσο έχει διαπραχθεί κάποιο αδίκημα εις βάρος του αθλητού από την πλευρά των παραγόντων και των φιλάθλων της ομάδας του. Βασίστηκε αυτή η παραγγελία, πολύ εύλογα, στον αντικειμενικό αθλητικό Τύπο της χώρας μας και στα πύρινα δημοσιεύματα μερίδας του. Καταπληκτική κίνηση από την πλευρά του ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ – 7, που θα γραφτεί με χρυσά γράμματα στα Εισαγγελικά χρονικά της χώρας.

 

Σαφώς θα υπάρξουν και οι κακεντρεχείς, κύριε ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΥ – 7 μου, που θα σας αποδώσουν δόλιες προθέσεις. Θα πουν πως η κατά τα άλλα αγνή χειρονομία σας, επιταγή της αίσθησης καθήκοντος που σας διακατέχει και μόνον, ήταν υποκινούμενη. Αν είναι ποτέ δυνατόν! Θα ισχυριστούν, οι χαμερπείς, πως δράσατε σύμφωνα με τις επιθυμίες συλλόγου που επιθυμούσε να εντάξει τον ποδοσφαιριστή στο δυναμικό του με την οικεία μέθοδο του «τρυπήματος» και με ποδοσφαιρικά φραγκοδίφραγκα, αλλά σκόνταφτε στο πείσμα του ξεροκέφαλου προέδρου της ομάδας του. Θα σας καταλογίσουν, επιπλέον, επιλεκτική ευαισθησία, καθώς και αδράνεια σε παρόμοιες μα απτές περιπτώσεις που έλαβαν χώρα στους κόλπους άλλων συλλόγων, κατά τις οποίες η σφαλιάρα έπεσε σύννεφο και οι παραγκωνισμοί έμοιαζαν με ισόβια – μελαψοί αμυντικοί που έγιναν ακόμα πιο μαύροι από το ξύλο, ονόματα δε λέμε, και υψηλόσωμοι επιθετικοί που κρύφτηκαν σε πορτ-μπαγκάζ για να σωθούνε, πάλι δε λέμε ονόματα – αγνοώντας οι ιταμοί, πως κάποιος ποντικός είχε κλέψει τις αθλητικές εφημερίδες από το γραφείο σας ή πως ο περιπτεράς που γειτνιάζει με το γραφείο σας είχε εκείνες τις μέρες τις αιμορροΐδες του.

 

Άλλωστε, εσείς κύριε ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΥ – 7 μου, ήδη έχετε συλλέξει κι άλλα αποκόμματα από τον έγκριτο αθλητικό Τύπο, έτσι δεν είναι; Θα παραγγείλετε κι άλλη προκαταρκτική εξέταση στον υφιστάμενό σας. Γιατί εσείς, αξιότιμε Λειτουργέ της Δικαιοσύνης, δεν είστε ούτε άμπαλος, ούτε μυρωδιάς. Εσείς είστε μπαλαδόφατσα, κύριε ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΥ – 7 μου, κι αυτά που ακούστηκαν εχθές σχετικά με άσκηση ψυχολογικής βίας στους παίκτες της Προσθετικής από την Κύπρο θα διατάξετε τα λαγωνικά της Δικαιοσύνης να τα ξεψαχνίσουν… 

Η διαπραγμάτευση για το ανώδυνο

Posted on by Standard Απάντηση
Oχι μόνο δεν πάμε μπροστά, αλλά φτάσαμε πλέον να συζητάμε τα αυτονόητα και να διαπραγματευόμαστε τα ανώδυνα. Ετσι, μέγα θέμα προέκυψε, το οποίο συζητάνε στα κανάλια οι υπουργοί, κι επαναλαμβάνουν οι δημοσιογράφοι όλων των εφημερίδων: θα ανεξαρτητοποιηθεί από τη Νέα Δημοκρατία ο κ. Αριστοτέλης Παυλίδης, μετά τις φοβερές καταγγελίες για χρηματισμό του διευθυντή του γραφείου του, ή όχι; Το αυτονόητο, δηλαδή, αυτό που έπρεπε ήδη να είχε πράξει ο πρωθυπουργός, είναι θέμα μιας άτυπης διαπραγμάτευσης του πολιτικού συστήματος με τον κ. Παυλίδη. «Εγώ θα είχα ανεξαρτητοποιηθεί», δηλώνει ο κ. Κωστής Χατζηδάκης και αυτό είναι το έναυσμα για αναλύσεις: έχει την έγκριση του Μαξίμου να πει κάτι τέτοιο ο υπουργός Μεταφορών ή όχι; Ποιο είναι το κλίμα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα; Υπάρχει δυσφορία; Αν ναι, θα φτάσει στην αυλή του Μαξίμου; Πώς ξύπνησε σήμερα ο κ. Παυλίδης; Παρουσιάζει σημάδια παραίτησης από την Κοινοβουλευτική Ομάδα ή όχι;Φυσικά, περί παραίτησης από το Κοινοβούλιο δεν τίθεται καν θέμα. Είναι αστείο, αλλά υπάρχουν βουλευτές της Ν. Δ. που ζητούν μετ’ επιτάσεως την παραίτηση συναδέλφων τους από τη βουλευτική έδρα αν διαφωνήσουν σε ήσσονος έστω σημασίας ζητήματα, ενώ δεν το συζητούν καν σε ζητήματα διαφθοράς. Το πολύ πολύ να πουν κάτι περί ανεξαρτητοποιήσεως.Πιο αστείο είναι το γεγονός, ότι όλη αυτή η φασαρία γίνεται για το ανώδυνο. Ως γνωστόν, μια ανεξαρτητοποίηση δεν έβλαψε ποτέ κανένα. Οπως αποδείχθηκε και από την περιπέτεια του κ. Κώστα Κουκοδήμου, ούτε η κυβερνητική πλειοψηφία τραυματίστηκε (θα ήταν ευχής έργο για την κυβέρνηση αν και οι 152 της κυβερνητικής πλειοψηφίας επεδείκνυαν διαρκώς την ίδια «ανεξαρτησία» με τον παραιτηθέντα από την Κοινοβουλευτική Ομάδα βουλευτή), αλλά ούτε ο κ. Κουκοδήμος έπαθε κάτι. Μόνο «Κώστα, καλωσόρισες σπίτι σου», δεν του είπαν, όταν η υπόθεση στην οποία ήταν αναμεμιγμένος μπήκε στο αρχείο και ο ίδιος επέστρεψε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα.

Είναι κατανοητό απ’ όλους ότι οι πολιτικοί συσχετισμοί οδηγούν μια παράταξη -που δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του ΠΑΣΟΚ για την πρότερη διαφθορά- να εκλιπαρεί έστω παρασκηνιακά τον κ. Παυλίδη «να τη διευκολύνει ανεξαρτητοποιούμενος». Μόνο που η διαδικασία αυτή μας πάει πολύ πίσω. Κάποια πράγματα που θεωρήθηκαν αυτονόητα στην πολιτική διαδικασία, τα οποία μάλιστα έκαναν χρόνια για να κατακτηθούν διακυβεύονται διά της διαπραγμάτευσης για την ανεξαρτητοποίηση ή μη του βουλευτή. Από την «υπερηθικοποίηση» της πολιτικής -που έφτασε ακόμη και στην αρμόζουσα «σεμνή και ταπεινή» συμπεριφορά των πολιτικών- φτάνουμε στον απόλυτο σχετικισμό. Προκύπτει πλέον το συμπέρασμα ότι η ηθική ακεραιότητα του Κοινοβουλίου είναι ζήτημα πολιτικών συσχετισμών και μεγέθους της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

Ελπίζουμε ότι αργά ή γρήγορα η εμπλοκή του πρώην υπουργού σ’ αυτή τη δυσώδη υπόθεση των άγονων γραμμών θα κριθεί από τη Δικαιοσύνη. Μέχρι τότε όμως παραμένει η πολιτική ενοχή. Οταν υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις για τον διευθυντή του γραφείου ενός υπουργού, για ένα τόσο σοβαρό αδίκημα, αναγκαστικά ευθύνη έχει και ο υπουργός. Εστω πολιτική. Κι αν δεν το κατανοεί ο ίδιος, κάποιος πρέπει να του το πει…

Tου Πασχου Μανδραβελη απο την Καθημερινή.